Tanoreksja - uzależnienie od solarium

Ładna, równomierna opalenizna ciała wygląda pięknie, nadając skórze złocisty połysk. Ważne jest jednak ograniczenie opalania, ponieważ przesadzanie z nim grozi tym, że skóra będzie wyglądać nienaturalnie i niedorzecznie. Może rozwinąć się uzależnienie od promieni UVA, znane również jako tanoreksja. Ten stan psychiczny występuje w przypadku korzystania z łóżek opalających częściej niż dwa razy w tygodniu przez co najmniej 10 minut. Wiadomo, że nadmierna ekspozycja na działanie łóżek opalających jest szkodliwa dla zdrowia osób opalających się.

Tanoreksja to jeden z najnowszych problemów zdrowia psychicznego, który ujawnił się dopiero wraz z rozwojem cywilizacji w naszym stuleciu.

Co to jest tanoreksja?

W języku angielskim "tan" oznacza opaleniznę, a "anorexia" to choroba psychiczna charakteryzująca się zmienionym obrazem własnego ciała. Tanoreksja jest więc zachowaniem uzależniającym, polegającym na kompulsywnym pragnieniu opalania się. Pragnienie posiadania ciemniejszej skóry jest tak wielkie, że zrównano je z innymi uzależnieniami: alkoholizmem, pracoholizmem, zakupoholizmem itp.

Wszyscy wiedzą, że słońce jest źródłem życia. Rośliny i zwierzęta nie mogą rosnąć bez ciepła i światła, a ludzie oczywiście również potrzebują promieni słonecznych. Po pierwsze, słońce podnosi nas na duchu i jest najlepszym lekarstwem na sezonowe depresje. Po drugie, słońce wzmacnia organizm i poprawia system odpornościowy. Po trzecie, słońce zabija bakterie, a nawet pomaga zmniejszyć masę ciała. I oczywiście słońce sprawia, że niedoskonałości skóry, zwłaszcza trądzik młodzieńczy, stają się mniej widoczne.

W związku z powyższym nie dziwi fakt, że na tanoreksję cierpią nastolatki, choć ostatnio obserwuje się "epidemię" tej choroby także wśród osób w średnim wieku obu płci. Nawiasem mówiąc, niektóre rządy krajów zachodnich zakazały młodym ludziom poniżej 18. roku życia korzystania z łóżek opalających bez zgody rodziców. Bardzo skuteczna metoda radzenia sobie z narastającą chorobą psychiczną!

Jak można stwierdzić, że jest się tanorektykiem?

Po pierwsze, częstotliwość wizyt w solarium lub na plaży. Osoby cierpiące na tanoreksję korzystają z solarium co najmniej dwa razy w tygodniu przez ponad 10 minut.

Po drugie, nieadekwatna ocena własnego wyglądu. Osoby cierpiące na tanoreksję stale mają poczucie, że są zbyt białe, niewystarczająco opalone. Ich wyobrażenie o kolorze skóry nie pokrywa się z rzeczywistością.

Po trzecie, utrzymanie opalenizny wymaga znacznych nakładów finansowych. Tanorektycy wydają dużą część swoich dochodów na różne produkty kosmetyczne, aby utrzymać opaleniznę.

Co jest nie tak z tanoreksją?

Oczywiście, jak każdy nałóg, tanoreksja sprawia, że człowiek nie jest wolny, nie czuje pełni życia, nie cieszy się nim wystarczająco, kształtuje nieadekwatne zachowania. Jednak oprócz złego samopoczucia psychicznego tanoreksja niesie ze sobą konsekwencje dla zdrowia fizycznego. Tanoreksja może prowadzić do udaru słonecznego, oparzeń słonecznych, suchości i starzenia się skóry, zaburzeń czynności tarczycy, a co najgorsze - do ryzyka zachorowania na raka skóry.

Aby korzystać ze słońca, należy przestrzegać wszystkich znanych i banalnych zasad: nie wychodzić na słońce w porze obiadu używać kosmetyków ochronnych i innych środków ochrony przed słońcem (parasol itp.) w miarę możliwości nie odwiedzać solarium lub uczestniczyć w kursie solaryjnym co pół roku przez 5 wizyt.