Jakie są dzisiejsze subkultury młodzieżowe? Na czym one polegają i jak wpływają na kształtowanie się osobowości? Czy są one szkodliwe dla młodych ludzi? Są to pytania, które często zadają rodzice. I nic dziwnego, bo subkultury młodzieżowe mogą mieć zarówno pozytywny, jak i negatywny wpływ...

Subkultura to grupa ludzi, których łączy wspólny system wartości, model zachowania i styl życia odmienny od kultury dominującej, do której należą. W węższym znaczeniu termin ten odnosi się do grup społecznych ludzi, którzy są nosicielami subkultury.

Subkultura młodzieżowa to charakterystyczne dla pewnych grup młodych ludzi wzory zachowań, style ubierania się, preferencje muzyczne, język (slang), określone wartości i ich symboliczne przejawy. Główną cechą społeczno-psychologiczną subkultur młodzieżowych jest symbolizacja wyglądu, sposobu życia, zachowania, zwłaszcza ubioru, oraz stylu komunikacji.

Wielu nastolatków identyfikuje się jako członkowie określonej subkultury. Jednocześnie niektórzy młodzi ludzie znajdują się pod silnym wpływem subkultur, które mogą być zarówno pozytywne, jak i negatywne. W pierwszym przypadku dorastający nabywają umiejętności niezbędne do życia w społeczeństwie, realizują swoje pragnienia i przystosowują się do dorosłości i samodzielnego życia, a w drugim - nabywają cechy, które społeczeństwo stara się zwalczać wszelkimi dostępnymi środkami.

Wszystkie subkultury rządzą się nie tylko własnymi prawami zachowania, ale także zasadami, które zakładają określony wygląd. Niektóre ruchy młodzieżowe mogą szokować społeczeństwo licznymi kolczykami, nietypowym kolorem włosów, dziwnym stylem ubierania się i dodatkami. Dość często właśnie na tej podstawie dochodzi do nieporozumień między rodzicami a nastolatkami. Młodzi ludzie nie lubią, gdy ingeruje się w ich życie prywatne, a rodzice nie chcą, by ich dziecko wyróżniało się z tłumu.

Subkultury mogą opierać się na gatunkach i stylach muzycznych, stylach życia lub określonych poglądach politycznych. Niektóre subkultury mają charakter ekstremalny i są wyrazem protestu przeciwko społeczeństwu lub pewnym zjawiskom społecznym. Inne subkultury są zamknięte i dążą do odizolowania swoich członków od społeczeństwa. Nie należy jednak mylić subkultur z sektami. 

Najpopularniejsze subkultury młodzieżowe

Hippisi

Są to młodzi ludzie, którzy opowiadają się za pokojem na świecie. Sprzeciwiają się wojnie i przemocy, nie akceptują rządu, bo ich zdaniem to politycy prowokują krwawe konflikty. Lubią eksperymentować, samorozwój, szukają duchowej przyjemności w twórczości. Wielu hipisów wyrzeka się bogactwa na rzecz ubóstwa, upraszczając swoje życie.

Częste zażywanie narkotyków, eksperymenty seksualne, podróże, festiwale, wspólne życie - to najbardziej charakterystyczne cechy subkultury społeczeństwa hipisowskiego.

Goci

Ci ponurzy ludzie ubrani na czarno preferowali biżuterię o mistycznej symbolice - srebrne pierścionki, łańcuszki, wisiorki z krzyżami celtyckimi, czaszkami, a nawet trumnami. Mile widziane są skórzane spodnie, kamizelki, korale i kolczyki. Najważniejsze dla nich jest to, aby być niekonwencjonalnym, pięknym i krzykliwym.

Prawdziwi Goci, oprócz troski o ubiór, starają się zachować odpowiedni styl życia. Obficie i chętnie zapożyczają estetykę dekadencką, cmentarną i wampiryczną. Wszystko, co odnosi się do ciemnej strony życia, do śmierci, jest mile widziane.

Emo

Emo to przykład subkultury młodzieżowej, która opowiada się przeciwko niesprawiedliwości i gloryfikuje wzniosłe uczucia i romantyzm.

W świadomości większości ludzi emo to płaczący chłopcy i dziewczęta, których umysł zajmują wyłącznie myśli samobójcze. Poprzez takie pozowanie młodzi ludzie próbują odnaleźć się w interesującej ich grupie społecznej i zademonstrować tak zwany "indywidualizm", który w zasadzie nim nie jest. Nie wiedząc tak naprawdę, co robią, próbują w ekstremalny sposób skupić na sobie uwagę innych. Bardzo źle znoszą osobiste niepowodzenia, a nawet wydarzenia społeczne wywołują u nich silne emocje.

Najważniejszym dążeniem emo jest znalezienie wielkiej i czystej miłości. Kiedy już się zakochają, całkowicie oddają się temu wszechogarniającemu uczuciu. A jeśli okaże się, że obiekt ich miłości - nie jest prawdziwą bratnią duszą, cierpienie emo nie będzie limitem, tym bardziej, że wkrótce poświęcą się refleksji nad niedoskonałością naszego świata. Ale po kilku dniach płaczu wracają do swoich poszukiwań.

Parkourists

Parkour jest czasem określany jako skok na bungee bez uprzęży bezpieczeństwa. To, co robią parkourowcy, wydaje się wykraczać poza ludzkie możliwości. Skakać z dużej wysokości bez rozbicia się, wbiegać po pionowej ścianie, jakby ziemska grawitacja nie istniała, skakać po dachach, między którymi są metry przestrzeni - wszystko to wygląda jak thriller z elementami fantastyki. Ale parkour to nie pokaz, nie sport, nie wyczyn. Jest to ideologia zbliżona do filozofii Wschodu - pokonywanie własnego strachu, wyzwalanie wewnętrznych zdolności, rozwijanie wyobraźni i szybkości reakcji. Podczas gdy w normalnym życiu przeszkoda zwykle paraliżuje i przygnębia człowieka, w parkourze tylko zachęca go do znalezienia wyjścia i pójścia naprzód. Do pewnego stopnia parkour, podobnie jak sztuki walki, może być postrzegany jako samoobrona: w obliczu ataku, nawet ze strony uzbrojonego człowieka, parkourysta może zrobić unik, uciec, wspiąć się tam, gdzie sprawca nie może go dosięgnąć.

Oczywiście przed wykonaniem zawrotnej akrobacji członkowie tej subkultury długo i ciężko trenują, ćwicząc proste ruchy i łatwe skoki, rozwijając gibkość, plastyczność i równowagę.

Punk

Osobliwością tej subkultury młodzieżowej jest przywiązanie do całkowitej wolności i niezależności osobistej. Punki mogą mieć bardzo różne poglądy polityczne. Mają własne zasady i wartości moralne, których bronią, czasem nawet w agresywnej formie. Najważniejszą rzeczą dla punka jest to, aby się nie sprzedać i zawsze polegać tylko na sobie. Łączy ich przede wszystkim muzyka - rock lub punk rock - która porusza tematy nurtujące tę grupę ludzi.

Subkultura ta charakteryzuje się krzykliwymi irokezami (pasmo długich, wyprostowanych włosów na przyciętej głowie), nietypowym kolorem włosów, krzykliwym zachowaniem i różnymi stylami ubierania się. Styl "punk" opiera się w dużej mierze na postawach opozycyjnych wobec tradycyjnych zasad i wartości moralnych, które przeciętnemu człowiekowi czasami trudno sobie wyobrazić.

Glamour

Subkultura glamour jest jedną z najmłodszych subkultur naszych czasów. Powstał na bazie życia klubowego i imprez towarzyskich. Główną cechą odróżniającą glamour od innych subkultur jest bezkompromisowe podążanie za najnowszymi trendami mody. Ideologia jest bardzo prosta, nie ma tu żadnych wzniosłych idei, chodzi o dobry wygląd i znajomość najnowszych trendów w modzie z całego świata. Wydają dużo pieniędzy na swój wygląd. A żeby dostać się do tej subkultury, mogą być zarówno kobiety, jak i mężczyźni. Każda płeć ma swój własny dress code. Jeśli chodzi o rozwój intelektualny, to w glamour jest on praktycznie nieobecny. Inteligencja nie jest cechą charakterystyczną tego trendu. Znajomość cen i wszystkich marek świata nie może być przypisana do inteligencji czy myślenia. Warto też zauważyć, że przedstawiciele tej subkultury nie mają własnego rozumu. W zasadzie nie muszą, ponieważ moda jest dyktowana przez modne, błyszczące magazyny. To, co jest napisane w takich publikacjach, jest nienaruszalną prawdą, której należy po prostu przestrzegać.

Każda grupa społeczna lub pokolenie ma określony sposób patrzenia na życie. Podobnie subkultura młodzieżowa to nieformalne zachowania nastolatków. Jest to ich sposób na ucieczkę od problemów dorastania, konfliktów w domu i w szkole, a także na ukrycie za pewną maską niepewności co do przyszłości. Młodzież nie chce rozwiązywać rzeczywistych problemów, nie realizuje własnych aspiracji, tylko naśladuje swoich idoli.

Każdy ruch wyraża myśli, uczucia, pragnienia na swój własny sposób, ale wszystkie chcą być zrozumiane przez współczesny świat. W rzadkich przypadkach subkultury młodzieżowe przez lata pozostają wierne swoim wcześniejszym ideałom. W większości przypadków młodzi ludzie wyrastają z tych uprzedzeń, a nastolatki z problemami stają się bardzo zwyczajnymi ludźmi.